یکی از قواعد اصلی روان کاوی مبنی بر اینکه بیمار هر چیزی را که به ذهنش خطور می کند بگوید. تداعی آزاد با گذشت زمان، افکار و امیال ناهشیار بیمار را روشن می سازد.
